KOPI

sampurasun.......sepuh nu kasipuh, lanceuk nu malek, adi nu nu nyari, dulur nu makmur, baraya nu jaya..........geus ngagero nu boga tibaheula dina ciptaan nu jadi dalilna jeung dina qur'an nu ayatna kunaon urang teungarasa jeu rumasa dina raga jeung rasana panggero mantena.
kabungah jeung kasedihna, bagja jeung cilakana, benghar jeung miskina, hirup jeung paehna jeung nu sejenna.......... kunaon eta teu jadi bahan syukur jeung tafakur jang panginget kanu maha luhur anu mere sagalana kaurang kabehanna.
nu nyaho sok dipohokeun, nungarti sok dilengitkeun, nu benghar sok dilebarkeun, nu cageur sok di kaweurkeun ku nafsu diri nu lain dina tempatna, mun cageur tara inget saha nu mere cageurna, nu beunghar tara inget kanu mere mengharna, nu pinter tara inget kanu mere pinterna, jeung salianna.......... nafsu nu mawa mokaha ngarasa menang sorangan nu atukna cilaka.
pinuh ku kasobongan nu jadi sumber sagala panyakit lahir jeung hate

hayang kopi.......